Hibernatus

Ekipa badawcza odkrywa na Spitsbergenie zamarznięte ciało mężczyzny w stroju z przełomu XIX i XX w. Po odhibernowaniu okazuje się, iż jest to dwudziestokilkuletni Paul Fournier (Bernard Alane). Jego wnuczka, Edmée de Tartas (Claude Gensac), chce przyjąć go pod swój dach. Żąda, by jej mąż, prezes spółki, której ona jest właścicielką, Hubert (Louis de Funes) wyraził na to zgodę. Z kolei jeden z naukowców, prof. Loriebat (Michael Lonsdale) uważa, że Paul powinien być obiektem badań dla dobra ludzkości. Po wielu perypetiach udaje się pogodzić wszystkie racje i rząd przyznaje specjalne kredyty, by w willi państwa de Tartas odtworzyć warunki panujące przed 70 laty. Kiedy dziadek budzi się ze snu, sądzi, że jest rok 1905. Rodzina nie wyprowadza go z błędu. Sprawy komplikują się, gdy Paul swoją wnuczkę bierze za własną matkę. Pan de Tartas próbuje więc grać rolę ojca Paula, za co zostaje wyrzucony z domu. Wobec tego, w nowym przebraniu, zaczyna udawać starającego się o rękę Edmée. Jednak Paul, będąc teraz głową rodziny, nie chce powierzać szczęścia matki byle komu i postanawia poddać przyszłego ojczyma rozlicznym próbom.