Attenborough i śpiew natury

Sir David Attenborough wybiera siedem najbardziej niezwykłych nagrań ze świata przyrody i bada znaczenie tych dźwięków dla poszczególnych gatunków zwierząt. Każda pieśń - od tej autorstwa lemura, przez piosenkę humbaka czy lirogona z rzędu ptaków wróblowych - została nagrana za życia słynnego przyrodnika, który przez dziesięciolecia rejestrował i analizował te śpiewy. Najstarsze nagranie powstało, kiedy sir David miał pięć lat, najnowsze zaledwie kilka lat przed powstaniem dokumentu. Każde kryje za sobą niesamowitą historię i pokazuje, ile nie wiemy jeszcze o świecie przyrody. Kiedy sir David Attenborough się narodził, nauka o śpiewie została przekształcona w ramach teorii doboru płciowego Karola Darwina, która określa śpiewanie za niebezpieczne, ponieważ ujawnia ono drapieżnikom lokalizację śpiewającego. Ten sam śpiew daje jednocześnie samcom wielką szansę na bycie zauważonym przez samicę, i tym samym - na przyszłe przekazanie genów następnemu ptasiemu pokoleniu. Samce więc śpiewają, a samice słuchają i wybierają najlepszych śpiewaków, bo to oni według nich będą najlepszymi ojcami. Nowe prądy naukowe w dziedzinie śpiewu ptaków podważają te od dawna utrzymywane idee. Zaproszeni do programu naukowcy pokazują, że w rzeczywistości u większości gatunków ptaków śpiewających samice tworzą własne piosenki - i dopiero teraz mają szanse być prawdziwie wysłuchane. Powstaje jednak obawa, czy zdążymy poznać wszystkie pieśni niezwykłych ptaków - szkoda ludzka jest głośna, a planeta Ziemia upada po cichu, o czym alarmuje też prowadzący program. Produkcja to kontynuacja nominowanego do nagrody Griersona filmu dokumentalnego "Jajko: cud natury".