Ida

Lata 60. XX wieku. Wychowana w klasztorze sierota, Anna (Agata Trzebuchowska), jest nowicjuszką i niebawem złoży śluby zakonne. Matka przełożona (Halina Skoczyńska) stawia jej warunek. Przed przyjęciem w poczet sióstr kobieta musi odwiedzić swoją jedyną żyjącą krewną, ciotkę Wandę Gruz (Agata Kulesza). Dzięki niej Anna dowiaduje się, że przyszła na świat w rodzinie żydowskiej jako Ida Lebenstein. Jej matka, ojciec oraz dziadkowie mieszkali przed wojną w Piaskach. W czasach okupacji ukrywali się u polskich sąsiadów. Zdaniem Wandy zostali przez nich zabici. Anna i jej ciotka jadą w rodzinne strony swoich krewnych. Chcą poznać okoliczności ich śmierci oraz miejsce pochówku. Mieszkający w ich domu Feliks Skiba (Adam Szyszkowski), syn sąsiada, utrzymuje, że nie zna miejsca pobytu ojca. Pod naciskami Wandy, byłej stalinowskiej sędzi, ujawnia, że jego ojciec mieszka w pobliskim Szydłowie. Jadąc tam, kobiety biorą autostopowicza, młodego muzyka "Lisa" (Dawid Ogrodnik). Niebawem odnajdują ojca Feliksa, schorowanego Szymona Skibę (Jerzy Trela), który przebywa w szpitalu. Wypytująca go o krewnych Wanda załamuje się przy osobie jednego z bliskich, młodego Tadzia. Anna podejrzewa, że był on synem ciotki. Tymczasem Feliks proponuje Annie umowę. Ujawni miejsce pochówku jej bliskich, jeśli kobiety zrezygnują z roszczeń prawnych względem domu i zapewnią spokój choremu Szymonowi. Film zdobył m.in. Grand Prix na FPFF w Gdyni. Festiwalowe jury nagrodziło także Agatę Kuleszę za najlepszą rolę kobiecą i operatora Łukasza Żala. Obraz otrzymał również Złotą Żabę na festiwalu "Plus Camerimage", kilka nominacji do Orłów oraz nagrody na festiwalach w Toronto, Londynie, Gijon i Mińsku. W tytułowej roli występuje debiutująca na dużym ekranie Agata Trzebuchowska. Obraz Pawła Pawlikowskiego uhonorowano hiszpańską nagrodą Goya jako najlepszy film europejski oraz angielską BAFTĄ w kategorii film nieanglojęzyczny. Był także nominowany do Złotego Globu. W rywalizacji o Oscary został zgłoszony w kategoriach: film, reżyser, scenariusz, zdjęcia oraz drugoplanowa rola kobieca Agaty Kuleszy. Ostatecznie o nagrodę walczyli operatorzy Łukasz Żal i Ryszard Lenczewski, a sam obraz nagrodzono statuetką w kategorii film obcojęzyczny. Produkcję docenili też Francuzi, przyznając jej nominację do Cezara w kategorii najlepszy film zagraniczny.