Sarid

Ocalony to po hebrajsku sarid. Alexander Bartal-Bicz jako jedyny ze swojej rodziny przeżył pogrom pabianickich Żydów. Film stanowi zapis jego wspomnień z czasów wojny od uwięzienia w odizolowanej dzielnicy rodzinnego miasta, przez pobyt w łódzkim getcie, aż po wywózkę do obozu pracy w Mauthausen. Bartal opisuje warunki panujące w zamkniętych dzielnicach, trudną walkę o przeżycie i politykę Niemców, którzy stopniowo mordowali pabianiczan pochodzenia żydowskiego. Opowieść zaczyna się w roku 1939, kiedy to wraz z matką, ojcem i młodszym bratem trafił do getta założonego w Pabianicach. Relacjonuje jego likwidację w 1941, gdy część ludności została zgromadzona na placu i zamordowana, część rozstrzelana w Chełmnie nad Nerem, a część przeniesiona do getta w Łodzi. Opowiada losy swoich bliskich. Matkę i brata po raz ostatni widzi żywych latem 1944 po zniszczeniu łódzkiego getta na rampie obozu Auschwitz. Ojciec zginął w austriackim obozie Mauthausen, ostatnim przystanku wojennej tułaczki Alexandra. Historię Bartala uzupełniają wspomnienia Avivy Radoszyckiej, Cwiji Cohen oraz Morisa Glassa, cudem ocalałych z zagłady, która zmiotła z powierzchni ziemi dziewięciotysięczną społeczność żydowską Pabianic.