Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy

Warszawa, lata 20. XX wieku. Teatrzyk rewiowy "Czerwony Młyn" jest zagrożony bankructwem. Właściciel, Ryszard Kulka-Lalewicz (Wiesław Michnikowski), nie ma pieniędzy na pensje. Kiedy komornik wręcza Lalewiczowi nakaz zajęcia majątku, teatr odwiedza niespodziewanie elegancki dżentelmen, inżynier Fred Kampinos (Piotr Fronczewski), który proponuje pomoc. Szczęśliwy dyrektor zgadza się bez wahania i Kampinos zostaje współwłaścicielem "Młyna". Inżynier zaczyna wkrótce prace remontowe, które koncentrują się w piwnicach teatru. Fred jest bowiem złodziejem, słynnym warszawskim kasiarzem "Szpicbródką", i chce w ten sposób doprowadzić podkop do znajdującego się naprzeciw teatru banku. Równolegle, dla kamuflażu, Kampinos ma zamiar przygotować wystawną premierę. Niczego niepodejrzewający Lalewicz oznajmia mu, ze libretto nowej rewii osnute zostało wokół perypetii Szpicbródki. Podczas przeglądu aktorów i personelu Fredowi wpada w oko tancerka Anita (Gabriela Kownacka). Kampinos pomaga się jej uporać z byłym narzeczonym Borysem (Krzysztof Kalczyński). Z czasem życie w teatrze zaczyna się kasiarzowi coraz bardziej podobać. Kiedy jednak kończą się pieniądze, Kampinos musi spotkać się z finansującym całe przedsięwzięcie Maksem (Emil Karewicz) i poprosić go o kolejną pożyczkę. Maks żąda od Freda, by jak najprędzej zrealizował plan, i decyduje, że dzień premiery będzie równocześnie dniem skoku. Przypadkowym świadkiem rozmowy przestępców jest Borys, który natychmiast donosi o wszystkim tajniakowi Mańkowskiemu (Jan Kobuszewski). Wspólnicy Freda zostają aresztowani. Kampinosowi udaje się jednak wymknąć policji. Wkrótce Anita i Kampinos-Szpicbródka wsiadają do pociągu do Wiednia.