Wołyń

Rok 1939. Wieś na Wołyniu zamieszkana przez Ukraińców, Żydów oraz Polaków. Głowaccy wyprawiają wesele Helenie, która poślubiła Wasyla Huka. Również jej młodsza siostra Zosia jest zakochana w Ukraińcu, rówieśniku Petrze. Ojciec za plecami dziewczyny dobija targu z zamożnym wdowcem. W zamian za ziemię i zwierzęta nastolatka zostaje wydana za mąż za znacznie starszego od siebie Macieja Skibę sprawującego we wsi urząd sołtysa. Tuż po ślubie mężczyzna zostaje powołany do wojska. Na froncie doświadcza okrucieństwa wojny. Jakiś czas później Maciej wraca do wsi, w której narasta fala ukraińskiego nacjonalizmu. Ani Żydzi, ani Polacy nie mogą czuć się bezpieczni. Tymczasem uwikłana w miłosny trójkąt młoda żona Skiby rodzi syna. Latem 1943 roku oddziały UPA atakują kolejne polskie osady. Uzbrojeni w widły, siekiery i cepy sąsiedzi obracają się przeciwko ludziom, obok których żyli od lat. Mieszkańcy wioski Skiby łudzą się, że ich ominie okrutny los i zostaną w porę ostrzeżeni przed wrogiem. Nadzieje okazują się płonne. Zosia próbuje ocalić siebie i dziecko.