Polskie 100 lat - Polska przełomu wieków. Dziedzictwo zaborów

Na początku XX wieku minęło ponad 100 lat od czasu, gdy Polska utraciła Niepodległość. Kilkakrotnie podejmowano walkę zbrojną, by doprowadzić do odrodzenia Rzeczpospolitej. W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku zaczęły kształtować się nowoczesne ruchy ideowe, które stały się fundamentem polskiego życia politycznego: ruch socjalistyczny, narodowy, ludowy oraz chrześcijańsko-demokratyczny. Działacze wywodzili się z młodej inteligencji i nie zgadzali się na bierność wobec zaborców. W kierownictwie Polskiej Partii Socjalistycznej na czoło wysunął się Józef Piłsudski. Przywódcą tajnej Ligi Narodowej został Roman Dmowski. W działaniach wielu Polaków dominowała idea pracy organicznej, której celem był rozwój gospodarczy i likwidacja zacofania cywilizacyjnego. Jej zwolennicy byli zdecydowani trwać przy polskości, ale rezygnowali z walki o suwerenność. Dokument ukazujący wkład ziem zaborczych oraz ich mieszkańców w historię odrodzonej w latach 1918-1921 Rzeczpospolitej. Kraj, który po ponad 123 latach wrócił na mapy świata złożony był z ziem należących wcześniej do Rosji, Prus oraz Austro-Węgier. Kulturowe i cywilizacyjne zróżnicowanie silnie rzutowało na rzeczywistość młodej Polski i jej mieszkańców. Wpłynęło one także na historię w okresie PRL-u, a także na współczesne dzieje III RP. Z czasem dziedzictwo to uległo ewolucji, jednak nadal stanowi ono odniesienie dla naszego losu w przeszłości i dla nas dzisiaj.