Niebo nad Berlinem

Damiel (Bruno Ganz) i Cassiel (Otto Sander) wyglądają jak zwyczajni mężczyźni w prochowcach, ale tak naprawdę są aniołami. Wędrują po podzielonym murem Berlinie. Są niematerialni, nieśmiertelni i niewidoczni dla ludzi i przenoszą się swobodnie z miejsca na miejsce. Pełnią rolę pocieszycieli, Aniołów Stróżów, ale zazwyczaj są bezsilni wobec ludzkich nieszczęść. Tylko biernie obserwują, ale nic nie mogą uczynić. Ta bezradność wywołuje u nich frustrację. Szczególnie melancholijny i wrażliwy Damiel zazdrości ludziom ich życia. To pragnienie wzmaga się, gdy anioł spotyka piękną artystkę cyrkową Marion (Solveig Dommartin), której postać staje się obietnicą ziemskiej miłości. Dlatego Damiel przekracza granicę nieśmiertelności i staje się człowiekiem, który pojawia się nagle na ulicach Berlina. Wkrótce przekonuje się, że nie on jeden dokonał takiego wyboru. To najlepszy film o Berlinie i aniołach, jak również najwybitniejszy obraz Wima Wendersa. Reżyser zaadaptował na scenariusz tekst cenionego niemieckiego dramaturga Petera Hanke. Nagroda za reżyserię i nominacja do Złotej Palmy w Cannes. Film był nominowany także do Bafty i Cezara.