Będzie lepiej

Szczepko (Kazimierz Wajda) i Tońko (Henryk Vogelfänger), robotnicy lwowskiej fabryki grających lalek Juliana Dalewicza (Aleksander Żabczyński), zostają wyrzuceni z pracy. Przyjaciele złamali bowiem obowiązujący w zakładzie zakaz śpiewania piosenek. Wkrótce, w parku znajdują porzucone niemowlę i postanawiają się nim zaopiekować. Dziecko nie pozostaje jednak długo w ich rękach - na skutek zabawnego zbiegu okoliczności, trafia do przybyłej właśnie do Lwowa Wandy Ruczyńskiej (Loda Niemirzanka), którą stryj (Antoni Fertner) ma zamiar wydać za Dalewicza. Wanda, której nie podoba się surowy i staromodny Julian, oznajmia Ruczyńskiemu, że to jej dziecko, dzięki czemu udaje jej się zerwać zaręczyny. Tymczasem Szczepko i Tońko, nie mają zamiaru rezygnować z opieki nad maluchem. Przyjaciele wędrują więc za Ruczyńskimi aż do Warszawy. W stolicy pojawia się również zupełnie odmieniony Dalewicz, któremu udaje się w końcu zdobyć serce i rękę Wandy. Po wielu perypetiach dziecko zostaje u stryja, który w międzyczasie pokochał je jak własne. Szczepko i Tońko, świadomi, że Ruczyński, jako człowiek zamożny, może zapewnić maluchowi lepszą niż oni przyszłość, wracają do Lwowa.