Od Normandii po Berlin   odcinek 2/3

6 czerwca 1944 roku feldmarszałek III Rzeszy, Erwin Rommel, był w swoim domu w Niemczech. Tam też dowiedział się, że w ramach operacji "Overlord" na pięciu plażach Normandii, "Utah", "Omaha", "Gold", "Juno" i "Sword", zaczęły lądować tysiące alianckich żołnierzy. Hitlerowcy od dłuższego czasu przygotowywali się do odparcia inwazji, lecz byli przekonani, że nastąpi ona w okolicach Calais. Przeciw doskonale wyszkolonym i wyposażonym jednostkom stanęły słabe oddziały niemieckie. Siły, które były potrzebne feldmarszałkowi do zwycięstwa nad aliantami, znajdowały się pod bezpośrednim zwierzchnictwem Hitlera. On zaś, przekonany, że akcja w Normandii służy jedynie odwróceniu uwagi od rejonu Calais, zakazał przerzucenia czołgów. W przeddzień operacji "Overlord" Dwight Eisenhower założył się o pięć tysięcy funtów z angielskim generałem Montgomerym, że złamie opór III Rzeszy jeszcze przed zimą 1944 roku. Już walki w Normandii udowodniły, jak dalece nietrafne były te prognozy. Druga część trzyodcinkowej serii poświęconej wojnie aliantów z Niemcami obejmuje okres od straszliwej klęski Niemiec pod Falaise 17 sierpnia 1944 roku do końca 1944 roku. Całkowite pokonanie Hitlera na terenie Francji zabrało aliantom niecałe 90 dni. Człowiekiem, który w największym stopniu mógł się czuć architektem tego zwycięstwa, był dowódca alianckich sił lądowych - generał Bernard Law Montgomery. Wydawało mu się, że droga do Berlina stoi przed nim otworem i zakończy wojnę w ciągu najbliższych miesięcy. Mylił się. I to zarówno co do dalszych losów wojny, jak i własnej kariery wojskowej.